ΑΠ’ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΩΝ

Ανοίγω το σεντούκι με τις μνήμες
βρίσκω θησαυρούς
πολύτιμα πετράδια
κόβουν σαν διαμάντι
μαργαριτάρια από δάκρυα
που σκλήρυναν στο πέρασμα του χρόνου
βραχιόλια-χειροπέδες
αλυσίδες χρυσές φτιαγμένες
από τα κάγκελα
πολυτελούς κλουβιού
ασημένιο μαχαίρι
με οικόσημο
από ξεραμένο αίμα
βέρες σκαλιστές νεκρών αρραβώνων.

Πλούτος ακριβά αγορασμένος
κομμάτια διαλεχτά
λέει τη δική του ιστορία το καθένα
από μακριά ταξίδεψε
στους διαδρόμους της μνήμης
κι έφτασε ως εδώ
απ’ τη χώρα των τραυμάτων
μάρτυρας αδιάψευστος
μιας αντοχής ατσάλινης στον χρόνο.

Στη φλόγα ενός κεριού
καμαρώνω τους θησαυρούς μου
θαύματα μικρά
λαμπυρίζουν στα δάχτυλά μου
δώρα πολύτιμα που έρχονται από μακριά
απ’ τη χώρα των τραυμάτων.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Φωνή των Λογοτεχνών, τεύχος 28, Σεπτέμβριος 2020.)

Tο ποίημα δίνεται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

Δείτε στο βίντεο την απαγγελία του ποιήματος από την Ανδριάνα Μπιρμπίλη.

ΑΡΧΙΚΗ/ΗΟΜΕ